Het is zo mooi en warm in Wanaka dat we besluiten de ochtend al luierend door te brengen aan het meer. Het is per slot van rekening vakantie! Na wederom langs schitterende meren en bergen te hebben gereden, eindigen we die dag in Queenstown. Een behoorlijk toeristische omgeving (zijn we hier niet gewend!), maar wel erg gezellig. Volgens de eigenaar van het motel was het vandaag 36 graden. Hij vertelde tevens dat de maand december de koudste in 65 jaar was en dat de hitte extreem lang aanhield. Wat wij uiteraard helemaal niet erg vonden………….
Aldus een stukje van het vakantieverslag van onze Lozers- verslaggever Jack.
Dit soort stukjes tekst vallen mij te binnen als ik, met het schuim op de bek, langs de laatste duinenrij van Schoorl- Groet loop te ploeteren tegen een abnormale wind uit het noorden.
Hij moest natuurlijk zonodig weer meedoen!
Staan we daar nu elke zondagmorgen vroeg voor op?
Om dit soort galbakmomenten mee te maken?
Is dit nu wat ons onderscheidt van die anderen?
Waartoe behoren wij? Zij die lekker hun zondagochtend-slaapie doen, of bij die idioten van de Lozers en de Vrijheid Blijheid?
Beste mensen, na de Groet uit Schoorl- loop sta ik weer met beide benen op de grond hoor! Gewoon je stinkende best doen en je vooral niks verbeelden.
We zijn aardse- slakken met dienovereenkomstig tempo en talent.
Maar als ik de volgende recreatieloop “die lange Duineveld" weer vlak bij me zie finishen ga ik volledig door het lint en mogen ze me opbergen in een hospitaal, ergens in New Zeeland.