woensdag, januari 15, 2003

“Nou heb ik deze keer bij de Egmondloop toch alles echt goed voorbereid” dacht ik op het moment dat ik s’morgens van huis ging. Ik had aan alles gedacht, van reservesokken tot extra kleding voor bij het einde, van drankbuidel tot hartslagmetertje.

De mentale- en fysieke voorbereidingen waren minutieus en volgens een Spartaans regime gevolgd. Zelfs het magnesiumkuurtje samen met mijn vrouw, de week voor de wedstrijd in Zuid Afrika ( zij de kuur ik de magnesium) blurb, sorry, was met succes ondergaan.
Elke morgen om zeven uur op voor een trainingsloop (naar het toilet ). Dus niet naar terug naar bed voor een “tukkie” zoals die andere Heemskerkse neptopper.

Wil ik in de sporthal in Egmond bij het omkleden mijn startnummer opspelden, ben ik mijn speldjes vergeten! Non de kannonen zeg! De vorige halve had ik mijn speldjes ook vergeten en dat liep lullig die wedstrijd met gestrekte armen je nummertje voor je houdend. Ja,ja…en dat 1 uur en twaalf minuten lang? Nou, ik geef het je te doen hoor! Lijkt me trouwens wel een goede oefening voor de Lozers voor de komende weken.Voor het geval dat. Je kunt nooit weten, toch? Ik wil binnenkort opnames komen maken van hun trainingen en ik zie het al helemaal voor me!

Maar goed, om even terug te komen op die speldjes, ere wie ere toekomt, Paul Bakker heeft mijn wedstrijd gered, want als een tovenaar haalde hij vier speldjes uit zijn grote zakken van zijn sportjack.
Natuurlijk zat hij, net als ik, in de Buko 1 loopgroep en dat gaf al aan dat ik bij de juiste groep was ingedeeld. Paul wordt volgend jaar in ieder geval door mij voorgedragen voor de “Gouden Veiligheids Speld” dat staat!

Van Jack en Edwin heb ik toch een beetje het gevoel dat ze zich de afgelopen zondag door mij wat “in de steek gelaten” hebben gevoeld. Proef ik dat niet een beetje aan hun commentaar in “de Lozers”? Nou beste mannen dat is beslist niet waar natuurlijk!

Ditmaal moest ik al mijn kennis, wijsheid en informatie overdragen aan de “jonge honden”van Buko 1 en dat heeft geholpen! Net zoals de vorige keer, bij de Dam tot Damloop en ik bij de Buko 2 liep, was het resultaat weer schitterend. De volgende keer hoop ik wat missionariswerk bij jullie in de groep te mogen doen. Wie weet boys? Het is toch uiteindelijk Jos die de beslissing hierover geeft en die zal best wel ingezien hebben dat mijn inbreng bij Buko 1 echt nodig was. Trouwens die Magnesiumwijn waarover ik jullie laatst adviseerde hebben jullie de avond vooraf niet ingenomen, anders waren de resultaten beslist anders geweest. Kijk dat bedoel ik maar, wie niet luistert ……..( wat voor wijn zou die P B te H de toch vooraf gebruiken ?)

Verder moet ik melden dat ik een bijzonder geslaagde dag heb meegemaakt,voor, tijdens en na de halve marathon van Egmond. Heerlijk relaxt gelopen in een voortreffelijke ambiance met al die aardige mensen die voor ons waren gekomen. Ik had waarlijk een “Lazy Sunday gevoel”. (The Kinks) (of waren het nou The Kings ?)( nou ja, doet er niet toe) Dit tijdens die fantastische verplaatsing over het strand zo met z’n allen.
Af en toe wat pootje badend in het zonnetje met dat heerlijk verfrissende Noordzee- windje onder de oksels. Al dat rulle zand maakte mij, als een kind in de zandbak, overgelukkig met al die lopers om mijn voeten heen en met allemaal datzelfde zanderige, gelukzalige, gevoel.

Tussen de sportieve bedrijven door heb ik onderweg, uiteraard voor mijn sponsor, zo af en toe leuke kontakten met de genodigden in het publiek kunnen leggen. Af toe een drankje hier en een praatje daar kortom, ik heb mij onderweg als een waardig vertegenwoordiger en uitverkorene van Buko 1 mogen presenteren. Het aan het eind nog even het lichtvoetige “bloedklimmetje”, de heroïsche aankomst in Egmond en de ontspannen finish met daarna de soepele Pleegzusterbloedwijn van de “hoofdzuster”, maakte mijn dag compleet.
fot's Zuid Afrika



Verder sluit ik af met nog wat merkwaardige foto’s genomen tijdens mijn hoogtestage in Zuid Afrika.


Groeten van Buko Bobo, Leon

Geen opmerkingen: