donderdag, oktober 23, 2003

Donderdagavond.

Pffff, net terug van de eerste trainingsloop met de groep.

Nou, nou, dat loopt nog helemaal niet zoals het moet zeg!
Maar goed , het is na zo’n Amsterdams loopavontuur toch wel weer bevrijdend om zonder schema of iets anders door jezelf opgelegd kwellends zorgeloos mee te kuieren in de groep.
Nu toch maar even achter de computer voor een verslag van afgelopen zondag.


Lopen op zondag oftewel : de Amsterdam marathon

De avond ervoor lekker ontspannen naar een leuke film gekeken onder het genot van het voor ons zo bekende rode soepele magnesiumdrankje. Natuurlijk rijkelijk voorzien van tetrahydrogestrinone of wel THG. Dat het nu pas bij de IOC bekend is zal mij een zorg zijn, alle sporen van mijn wijntje, vol met die goede natuurlijke dope, is de volgende ochtend na de plassessie niet meer te traceren.
By the way: waarschijnlijk wordt het laatst gehouden wereldkampioenschap atletiek in zijn geheel ongeldig verklaard omdat vermoedelijk meer dan de helft van de winnaars een onvervalst neonkleurig plasje piste. Ze vallen als bladeren uit de boom de dopingstakkers. En wat zijn de gevolgen van deze steroïden zeg!
Die zijn ook niet mis:
- psychologische veranderingen
- gezichtshaargroei bij vrouwen
- haaruitval bij mannen
- borstgroei (bij mannen)
- problemen met hart en bloedvaten
- beschadiging lever
- impotentie

Maar goed, nu even genoeg geouweneeld , hier dan de A’dam marathon van mij in het kort.

s’Morgens in de “Sporthallen Zuid” een leuke ontspannen sfeer tussen al die hardlopers. Ze komen uit verschillende landen en het is iets onverklaarbaars, maar het blijft een apart publiek waar ik me gelijk bij thuis voel. Geen rottigheid zoals bij het voetbal maar gewoon er samen een geweldige dag van maken.
Koffie met Pien, Henk, Gerard , Paul, Edwin mijn begeleider en mijn persoon. Het was fris in die morgen en het was wikken en wegen. ” Zal ik wel of niet een lange loopbroek aan ?” Kort dus.
De aanloop naar het stadion was fris maar niet onaangenaam en de verdere loop was, wat de kou betrof , probleemloos.

Na de start vanaf het stadion zat ik door de slechte doorstroming gelijk op een kilometertijd van 5:35 . De tweede kilometer ook zo. (de volgende keer Leon ook in vak C dus, dat is zeker) Daarom dacht ik het me wel te kunnen permitteren een kleine inhaalslag te maken om de achterstand goed te maken. (het idee was 5:00 de kilometer te lopen) Nou dat lukte gedeeltelijk wel maar ik heb,oh zo goed, nu begrepen dat je uiteindelijk op het laatste gedeelte van je loop er onverbiddelijk op wordt afgerekend .

Een hele tijd opgelopen met Belgen uit Rijsse en tijdens de loop genoten van alles wat er om me heen gebeurde. Lopers, publiek en oh ja, Jack ik ben benieuwd naar je foto’s. Wordt dit nou de revanche van die foto van jou bij de Egmond loop? Het laatste stuk (vanaf 38 km) was het dit keer echt wel een beetje bijten hoor! J J en M. ria wat kunnen die laatste vier kilometer lang zijn zeg!En dan eindelijk de finish!
In de sporthal nog even met elkaar wat nagekaart onder het genot van bier. Shit natuurlijk voor Henk. In supervorm zijn en dan dit. Balen!

Trouwens, de prestatie van Mirjam mag er toch wel even wezen zeg! Zo vlak na een operatie vind ik dit toch wel onvoorstelbaar sterk

Geen opmerkingen: