Onder het lopen al eens vaker klachten gehoord van medesporters. Plantair fasciites is echt een “draak” van een blessure.
Nu een goed bericht vanuit “runnersworld” voor onze geplaagde lopers. Of je echte - genoot (te) het nu wel of niet leuk vindt je zal een sok aan moeten in bed! En eentje nog wel helemaal uit Straatsburg. Wat? Ja, je leest het goed.

Tekst: Ysbrand Visser (Runnersworld)

Voor lopers die klachten hebben aan de onderkant van de voet, is er nu een opmerkelijke remedie: een 'sok uit Straatsburg'. Het peesblad onder de voet, dat de hiel met de tenen verbindt, staat vaak onder te grote spanning. Deze peesplaat kan verrekken, inscheuren en/of ontsteken, en dat alles onder de noemer plantair fasciitis. Als er maar even klachten zijn (meestal in de buurt van de hiel), is lopen geen pretje en soms weken tot maanden niet meer mogelijk. Het gemis aan goede steun in de loopschoen, onder de voetholte, is vaak debet aan de problemen.
Veel therapieën kunnen worden losgelaten op de kwaal, die meteen al 's ochtends bij het opstaan pijn geeft. Een bijzonder product uit de Verenigde Staten heeft inmiddels ook zijn waarde bewezen: de Strassburg Sock. De lange kous is ontworpen om het pijnlijke peesblad continu op spanning te houden. Dat bereikt u door de kous 's nachts tijdens het slapen te dragen. Daarmee wordt de ochtendpijn verzacht en de periode van genezing verkort.
De kous bestaat uit een cilindervormig breiwerkje en twee verstelbare banden. De ene band loopt van de tenen naar de andere band om de knie en trekt de tenen omhoog, waardoor de voet in een opgetrokken positie blijft. Het systeem laat overigens wel enige ruimte om te bewegen, zodat de voet gewrichten niet al te zeer worden gefixeerd. Een wetenschappelijk onderzoek dat de waarde van de kous beschreef, is gepubliceerd in de Journalof Foot and Ankle Surgery (juli/augustus 2002).
Voor zover bekend is het product niet in Europa te koop, zodat u het internet op moet (kan internationaal worden verzonden). U kunt de bestelling faxen, doorbellen of e-mailen. Er zijn twee maten verkrijgbaar.

Kijk, dat bedoel ik nou, Jack. "De mens achter de hardloper" is een perfect thema. Bedankt voor je bijdrage. Ik krijg al trek.

voorgerecht Salade gegrilde courgette en spiesje van paddestoelen.
tussengerecht Carpaccio van rode bietjes met gebakken Jacobs mosselen.
hoofdgerecht Kabeljauw in bananenblad gepresenteerd met pandan rijst.
nagerecht Gorgonzola chocolade bonbons met roggebrood ijs.

Jack, ik ben heel benieuwd naar die foto's. Daar zullen we zien hoe relaxed en kletsend we dit minimale wedstrijdje hebben 'gelopen' (gelopen tussen aanhalingstekens, omdat het eigenlijk niet de moeite was om je schoenen aan te trekken; volgende keer emmertje, harkje en schepje meenemen, dan kunnen we nog wat op het strand spelen en toch een goeie tijd halen). Edwin had zich voor deze wedstrijd ook serieus voorbereid. Z'n broek had ie al aan gort gelopen (gevallen, zodat er geen knieën meer in zitten!). Daarom komt hij met een reserve lange broek aanzetten (model: grofvuilzak zoals je die bij Praxis kan huren). Vervolgens heeft hij vergeten om z'n loopschoenen donderdagavond binnen te zetten, zodat deze zondagochtend vol regenwater stonden! Gelukkig had hij die afgemaaide schoenen nog droog staan (dat zijn die schoenen waar hij afgelopen zomer met de grasmaaier overheen is gegaan!) Helaas is het kledingfonds dat ik aan Henk Vrijheid Blijheid geadviseerd heb nog niet in werking getreden. Dus ik heb mijn reserve korte broek maar uitgeleend aan Edwin. Zo zie je maar weer: sport verbroedert.
Over foto's gesproken: ik heb van Theo ook te horen gekregen dat die foto's die al sinds jaar en dag hier op de site (links)voorbij flitsen eens veranderd moeten worden.
Omdat we uiteraard allemaal lopen als hobby hebben, lijkt het mij leuk om ook de andere hobby's uit te beelden, zoals Jack en Edwin al die tijd al te zien zijn als de kokende mannen. Vandaag heb ik gevraagd of zij de recepten die ze op de kookclub uitwerken ook op de site willen plaatsen. Volgens mij zullen we daar een hoop lopers plezier mee doen. Dan weten ze direct waar de kracht van Jack en Edwin in schuilt. Als ook andere lopers de fijne kneepjes van het koken leren, gaan ze straks net zo hard als Edwin en Jack.
Krijn staat ook al die tijd al met zijn met zijn hobby uitgebeeld: lekker bieren.
Alleen Theo en ik ontbreken nog met onze hobby. Theo, jij bent gek van dieren. Vandaag hebben we gezien dat je hond mee mocht lopen. Jammer dat je hem de laatste 5 kilometer moest tillen (vooral de duinen op was wel heel zwaar; neem volgende keer een kleiner exemplaar mee). Ook vertelde je me dat je konijntje zomaar dood was gegaan. Gelukkig heb je je marmotje nog. Zulke dieren vind ik nou echt passen bij iemand die ook aan kick-boxen doet (je hebt toch niet op je konijntje geoefend hè?). Dus Theo: zorg voor een leuke foto met een van je huisdieren of van het kickboksen.
Zo laat ik ook een van mijn hobby's zien. Toeteren. Een klere herrie maken op de sax. Heerlijk. Een foto heb ik hiernaast ingebouwd. Een andere hobby is motor rijden. Bekijk hier het laatste filmpje. Het is echt de moeite waard. Zet ook het geluid aan om het motorgeluid goed te kunnen horen!

Zo komen we nog een wat te weet over 'de mens achter de hardloper'.

Oranje naar Portugal


Dick moet blijven! We hebben gewonnen. Gelukkig hebben we de afgelopen dagen alle vertrouwen in ons team en Dick gehad. Zelfs Jack heeft dit in zijn vorige bijdrage voorspeld door bemoedigende woorden richting Dick en het elftal uit te spreken! Ook mijn vooruitziende blik dat de achterstand met Schotland tactiek was geweest is bewaarheid. Zo zie je maar, trek je eigen plan en ga niet mee met de massa! De passie van het Nederlands elftal -zoals ook afgelopen zaterdag- is iets wat alleen heel knappe mensen kunnen zien!

Het is nu rond 17.00 uur en de wedstrijd moet nog beginnen. Ik denk dat het verlies van afgelopen zaterdag een tactische zet van Dick is geweest om de spirit op te wekken. Volgens mij vliegen vanavond de doelpunten tegen schotland om je oren! We zullen zien.

Een opstootje tussen twee sporters die elkaar de zege betwisten; het komt hoogst zelden voor in de loopsport. Afgelopen zaterdag was het echter raak. De nummers een en twee van de Run for Hospice wegwedstrijd over vijf kilometer in Rochester (New York) vlogen elkaar na de finish in de haren.
Het was waarschijnlijk uitgelopen op een handgemeen, als jurylid David Linne niet fysiek tussenbeide was gekomen. Zijn robuuste optreden bracht de gemoederen zowaar tot bedaren. 'Een tegelijk nu', baste Linne, terwijl hij de ruziënde broodlopers uit elkaar haalde. 'Jij houdt nu even je mond dicht', dreigde hij met een priemende vinger naar de Keniaan Joseph Mwai. 'En jij mag het zeggen', vervolgde hij tegen de Marokkaan Mohammed Amyn.
'Ik bukte naar voren', verklaarde de 27-jarige Amyn, terwijl hij demonstratief over een denkbeeldige finishlijn duikt. 'Ik heb dus gewonnen.' Mwai (24) riposteert onmiddellijk druk gebarend en met hoge stem: 'Nee, nee! Het spijt me. Ik ben de echt de winnaar. Mijn been ging het eerst over de finish.'
Nauwkeurige bestudering van een finishfoto bracht gelukkig uitsluitsel: Amyn, die een baanachtergrond heeft, bleek als eerste zijn bortskas over de finishlijn te hebben gedrukt, en dat telt. De Marokkaanse broodloper mag dus de overwinningspremie van 500 dollar opstrijken.
Een uur na de finish waren de twee broodlopers nog aan het bekvechten. Ze verweten elkaar het trage tempo, waardoor ze een bonus voor het parkoersrecord hadden gemist. Mwai bekritiseerde de hoekige loopstijl van Amyn, die hem tijdens de wedstrijd een paar keer zou hebben aangestoten. 'Hij stond op mijn tenen en gaf een duw in m'n rug', klaagde de Keniaan. 'Dat is niet goed.' Toen Amyn beweerde dat ze elkaar nooit hadden aangeraakt, lachte Mwai op schrille toon.
De rivalen verklaarden tegen nieuwsgierige journalisten dat ze elkaar al drie keer in een wedstrijd waren tegengekomen, en dat Amyn steeds met een minimale voorsprong had gewonnen. Het einde van de tweestrijd lijkt voorlopig niet in zicht. Toen Mwai vernam dat Amyn van plan was in 2004 terug te keren naar Rochester, was zijn onmiddellijke reactie: 'Komt hij terug? Dan kom ik ook. We zullen zien!'

Een bericht van Runnersworld.

Het gaat goed met de website. Hieronder de complimenten die ik van Cees Br. ontvangen heb.

Beste Paul,
Zelde trof ik zoveel rommel in een keer aan.
Ik moet in gedachten terug naar mijn kindertijd toen er ten noorden van de Aachtendijk een vuilnisbelt was.
Op lateren leeftijd veel al in vakantie landen dezelfde troep maar ik denk dat deze berichtgeving van lopen op zondag alle records uit het verleden overtreffen.

Aan jou dus de dankbare taak hiervan wat moois te maken.
Vr gr. Cees Br.

Wauw! Paul!

Een stukje en nog wel van een echte Lozer!
Jongen van harte eindelijk eens reactie. Wel wat aan de sombere kant (november, ja wat wil je)maar toch...het begint te lopen let op mijn woorden. Het gaat goed met de site.
Zoals je al aangeeft aan het begin van je site, je leutert gewoon over zin maar vooral zoveel mogelijk over onzin . Soms over hardlopen dan over wijn of je laat een spectaculaire scate-boardsprong zien. (hij moet gaan turnen hoor)Het maakt niet uit als het aanbod maar veelzijdig blijft.
Ga zo door jongen.

Hier van mij nog even korte een anekdote over lopen en lozen:

Mijn vriend Jan Doorakkers uit Tilburg was laatst met zijn vriendin aan het hardlopen in de Drunense duinen.
Opeens moest ze plassen.
"Nou dan doe je dat toch in de bosjes!"zei hij.
"Maar stel dat er dan iemand aankomt"zei ze.
"Nou" zei hij "Dat voel dan je toch!"

Zondagmorgen, 16 november rond negen uur in de ochtend vanaf het station Beverwijk vertrokken we voor de twintigste “Zevenheuvelenloop” .

Comfortabel reizen naar Nijmegen met: Jack Post, Cor Molenaar, Ralph, Mirjam, Henk en Sjerry.
Normaal gesproken zouden we vanaf Castricum zijn ingestapt om in één vaart naar Nijmegen te kunnen reizen, maar de spoorwegen hadden “verbouwing” en zodoende moesten we vanaf Beverwijk naar Amsterdam en daar overstappen.

Onvoorstelbaar makkelijk geregeld zo’n trip zeg! Je stapt uit de trein, je loopt 500 meter naar je verkleedruimte
( in de parkeergarage van een bankgebouw), je kleed je om, pakt nog een bakkie en voor je het weet mag je warmlopen in de straten van Nijmegen. Het regent dus je stelt dat maar zo lang mogelijk uit. Alleen Ralph is eerder weg, in korte broek en enkel een T-shirt,brrr. Zijn start is vooraan en moet er op tijd bij zijn.

Zie je menig loper de fout maken om bij de klimmetjes veel te grote passen te nemen, voor ons soort duinheuvelcrossers is de Z H loop echt wel te doen . Regelmatige heuveltraining werpt dan toch zijn vruchten af.
Ondanks de regen veel volk op de been met de bekende sfeer zoals bij de D tot D.
Regen, heerlijke regen, voor mij persoonlijk ideaal weer om in te lopen. Gestart met Mirjam vanuit het gele vak met de bedoeling 4:40 de kilometer aan te houden. Onderweg gezellig geouweneeld en met haar afgesproken dat ze er vandoor zou gaan als ze dat nodig vond. Even voorbij de tien kilometer vertrok ze! Pieuuuw.

Na de finish snel terug om je om te kleden. Het voordeel van vooraan starten betekende dat het bij het treinstation nog betrekkelijk rustig was. De NS had gigantisch lange treinen (dubbeldeks) ingezet dus ik vermoed dat het met de massa na ons even probleemloos is gegaan.
Jack Post was jarig, dus op het station Haarlem nog even met elkaar een biertje gedronken. Al met al een nuttige en fijne sportdag.

De tijden:

Cor Molenaar:1:18:43 (onze ”comming man “, nog even een aantal kilometertjes erbij trainen )

Jack Post: 1:04:53 (Jack zou het rustig aan doen na een vervelende achillespees; noem dit maar rustig)

Sjerry: 1:12:06 ( geplaagd door hardnekkige bilspieren ,dus puur op karakter)

Henk: 1:03:05 ( haalt natuurlijk wel even vet zijn gram na zijn aanrijding bij de A’dam marathon )

Mirjam 1:07:59 ( loopt even met je mee te babbelen, maar wel goed voor een 32e plaats in haar categorie)

Leon 1:10:09 (volgende keer niet zoveel kletsen onderweg)

Ralph 0:49:58 ( de voorwaardetraining bij Edwin Glerum gaat zijn resultaat opleveren; totaalplaats: 52e en in categorie 50e en onderweg nog even zorgen dat je schoenveters weer vast komen te zitten!

Strafwerk: bij aanvang van elke training minstens drie keer opnieuw de schoenveters vastbinden

Opnieuw: Aukje
Wegens overweldigend succes: klik nogmaals op Aukje

Aankondiging maandelijks interview
Ik heb lang getwijfeld of de Playboy nog aftrek heeft. Uiteraard voor de goeie interviews werd die altijd gekocht. Ik zal daarom voortaan maandelijks het 'uitklap-interview' gaan publiceren. Kijken of de kijkcijfers daarmee beïnvloed worden. Jammer hè, dat je je beeldscherm niet kan uitklappen!

Intocht van Sint Nicolaas met verrassing voor de lieve kleine kindertjes?
Jullie zullen het ongetwijfeld gelezen hebben. De Sint komt morgen in Zwolle en daar probeert het 'ontvangstcomité' een voor de kinderen onvergetelijke ervaring van te maken. Lees hier het artikel.


Zwolle in ban van lijk en intocht Sinterklaas
12 november 2003

ZWOLLE - De politie is nog altijd op zoek naar het stoffelijk overschot van een 19-jarige Zwollenaar die in de nacht van 25 op 26 oktober vermoedelijk in de stadsgracht in Zwolle is verdronken. Zij zoekt ook op de plek waar zaterdag de landelijke intocht van Sinterklaas is.

De Nederlandse Programma Stichting (NPS) draait woensdagmiddag proef met een stoomboot in de Zwolse gracht. "Het komt de politie goed uit, omdat door de schroefwerking het lijk naar boven kan komen", zegt producer J. Dijk.

De politie verwacht niet dat het lijk onverhoopt komt boven drijven tijdens de landelijke intocht. "Het is sowieso de vraag of het stoffelijk overschot zich nog in de gracht bevindt. We sluiten niet uit dat door de stroming in de gracht het lijk is afgedreven", aldus een woordvoerder van de politie.

Sinds 26 oktober speuren duikers van de Zwolse brandweer in de gracht naar het lijk. Duikers van de genietroepen in Wezep zijn ook ingezet bij de zoekactie.

Greetje op avontuur
Even kijken of het ons ook lukt een advocaat op ons nek te krijgen. Vandaag heeft de rechter bepaald dat columnist Luuk Koelman van dagblad Metro zijn column 'Het menselijk schild in Ramallah' moet verwijderen van zijn website met een dwangsom van € 1000 per dag en als hij dat weigert kost dat € 50.000,-. Ook moet hij binnen drie dagen een rectificatie plaatsen. Zoals ik al eerder gemeld heb is Vrijheid-Blijheid goed bij kas, dus hier komt het gewraakte stuk van Koelman inclusief correspondentie met de advocaat van van mevr. Duisenberg.

Menselijk schild in Ramallah
Metro, 16 oktober 2003

In de stukgeschoten residentie van Arafat, ergens in Ramallah, ligt Gretta Duisenberg op haar stretchertje. Ze is klaarwakker. Haar blote voeten steken onder de dekens uit. Ze ziet haar roodgelakte teennagels die mooi kleuren bij haar wit satijnen nachtjapon. Vaag klinkt in de verte de sirene van een ziekenwagen. Op haar reiswekkertje is het zes uur twaalf.

Naast haar op de stretcher ligt Yasser Arafat, de man voor wie zij als menselijk schild bereid is haar leven te geven. Dag en nacht wil ze bij hem zijn. Gretta denkt aan zijn mentale veerkracht en die van het Palestijnse volk, dat al zo lang worstelt onder de Israëlische bezetting. Ze denkt aan de ongelijke strijd. Yasser en zijn volk tegenover de helikopters en de tanks van het Israëlische leger. David tegen Goliath.

Arafat slaapt als een roos. Hij snurkt dat het een lieve lust is. De schat! En dat niet alleen; deze fragiele man is op zijn manier ook nog eens een echte macho, want Yasser slaapt met zijn uniform aan. Dat is zó erotiserend. Een man in oorlog moet altijd paraat zijn.
Voorzichtig buigt Gretta zich over het hoofd van Arafat. Ze bestudeert zijn grijswitte stoppels, de vlezige lippen en de verfrommelde zwart-wit geruite doek op zijn hoofd. Hij ziet er vreemd, verwilderd uit, maar onder de dekens gaat zijn borst rustig op en neer.

Dan gebeurt het. Yasser draait zich in zijn slaap om. Hij woelt, zucht en duwt zijn knieën met kracht tegen de zachte ronding van haar dij. Plots trilt Gretta’s hele lichaam. Dit is haar al jaren niet meer overkomen. De spanning van het verbodene! Ze voelt zich net een meisje van twintig. Wat moet ze doen? Yasser is geen man die je zomaar in je armen vangt. Hij is er sowieso te klein voor.
Weer voelt ze de ruwe streling van zijn knieën. Gretta denkt aan Mabel, ze denkt aan foute mannen, aan spanning en aan verliefdheid. Ze voelt zich week. Deze man is zoveel spannender dan Wim. Deze man heeft haar nodig.
Dan neemt de natuur het over. Gretta slaat de dekens opzij, krult zich over Arafat heen en gaat vol overgave over tot één op één contact.

Vijf minuten eerder. In zijn stukgeschoten residentie, ergens in Ramallah, ligt Yasser Arafat op zijn stretcher. Vaag klinkt in de verte de sirene van een ziekenwagen. Arafat is wakker, maar ligt zo stil hij maar kan en houdt zijn ogen stijf dicht. Snurken moet hij. Veinzen dat hij slaapt. Sinds die groupie in haar spijkerbroek door een gat in de muur zijn werkkamer is komen binnenkruipen, zit hij met haar opgescheept. En nu ligt dat zelfbenoemde menselijk schild tot overmaat van ramp zelfs naast hem.
De stretcher piept vervaarlijk. Gretta’s hoofd met de immense bos zwart haar is nu heel dichtbij. Yasser voelt haar ademhaling. Hij ruikt haar indringende parfum. Voor het eerst in zijn leven is hij bang. Die heks moet wat van hem, zoveel is zeker. Hij rilt bij de gedachte. Maar goed dat hij wijselijk al zijn kleren heeft aangehouden.

Hij moet handelen, nu! Arafat draait zich al snurkend om, trekt zijn knieën op en zet kracht. Hij duwt uit alle macht tegen Gretta aan. Israël weg uit de bezette gebieden en dat enge mens weg van zijn stretcher. Even lijkt Gretta’s lichaam mee te werken. Nogmaals duwt Arafat zoals hij nog nooit heeft geduwd.
Dan kraakt en schudt het stretchbedje en voelt hij hoe met één woeste ruk de dekens van hem worden weggerukt. O, Allah, sta me bij, denkt Arafat, terwijl Gretta’s dijen hem in een onverbiddelijke houdgreep nemen. Dit wordt de gruwelijkste beproeving uit mijn leven. Hier kan geen Israëlische vergeldingsaanval tegenop.]





En prompt daarop, een schrijven van de advocaat van mevrouw Duisenberg

22 oktober 2003

Geachte heer Koelman,

Tot mij wendde zich mevrouw G. Duisenberg met het verzoek haar bij te staan terzake van het navolgende.

In de uitgave van Metro van 16 oktober jl. is een column van uw hand opgenomen met als titel "Menselijk schild in Ramallah". Het betreft een parodiërend artikel, waarin mevrouw Duisenberg centraal staat. In de column wordt mevrouw Duisenberg - zakelijk en verkort weergegeven - geportretteerd als een naïeve groupie, die in blinde adoratie intiem contact zoekt met Yasser Arafat tegen diens wil. Daarbij wordt bovendien de echtgenoot van mevrouw Duisenberg, de heer W.F. Duisenberg, betrokken.

Het is vaste jurisprudentie dat de auteur van een column een grotere vrijheid van meningsuiting toekomt dan de auteur van een redactioneel artikel. Echter, blijkens diezelfde jurisprudentie is ook een column voor wat betreft de vrijheid van meningsuiting gebonden aan zekere grenzen. Uitingen die gekwalificeerd moeten worden als nodeloos grievend en kennelijk geen andere bedoeling hebben dan een ander te kwetsen, zijn onrechtmatig. In dat geval dient de vrijheid van meningsuiting te wijken voor het recht op eer en goede naam en het recht op privacy.

In uw column over mevrouw Duisenberg worden de grenzen van het betamelijke op grove wijze overschreden. Zonder dat mevrouw Duisenberg enig verweermiddel wordt gegund, wordt zij op denigrerende en seksistische wijze gekleineerd. Aldus wordt op onaanvaardbare wijze inbreuk gemaakt op de persoonlijke integriteit van mevrouw Duisenberg. Daarbij moet in aanmerking worden genomen dat mevrouw Duisenberg op geen enkele wijze aanleiding heeft gegeven tot een parodie die haar in een erotische context plaatst.

Voorts dient in aanmerking te worden genomen dat u met uw column geen enkel publiek belang dient. De column is slechts gericht op de beschadiging van mevrouw Duisenberg. Aan de andere kant geldt dat een column als de onderhavige de vrijheid van politieke opvattingen en uitingen ondermijnt.

Op grond van het onrechtmatige karakter van de column verzoek - en voor zover nodig sommeer - ik u om de column per omgaande te verwijderen van uw website. Voorts maakt mevrouw Duisenberg aanspraak op plaatsing, zonder enig bijschrift, van de navolgende mededeling op de homepage van uw website:

"Naschrift inzake Gretta Duisenberg
In de Metro van 16 oktober jl. is een column van mijn hand gepubliceerd met als titel "Menselijk schild in Ramallah". Het betreft een column waarin mevrouw Gretta Duisenberg op denigrerende en seksistische wijze wordt geportretteerd als een groupie van Yasser Arafat.
Hoewel ik van mening ben dat aan een columnist een zekere vrijheid van meningsuiting moet worden gegund, heb ik in de column over mevrouw Duisenberg de grenzen van het betamelijke overschreden. Ik heb mevrouw Duisenberg excuses aangeboden voor de inbreuk op haar persoonlijke integriteit en de column van mijn website verwijderd."

Ik verzoek - en voor zover nodig sommeer - u mij vandaag vóór 17.00 uur te bevestigen dat de column van uw website is gehaald en dat de hiervoor bedoelde mededeling is geplaatst op de homepage van uw website en daarop ten minste zes maanden gehandhaafd zal worden. Ik heb opdracht van mevrouw Duisenberg een kort geding aanhangig te maken, indien u in enig opzicht geen medewerking verleent. In dat geval zal ook een vordering tot vergoeding van immateriële schade ingesteld worden.

Uw berichten wacht ik af.

Hoogachtend,

O.G. Trojan

[Scan van de originele brief verwijderd omdat sommige lieden het briefhoofd gebruiken om de heer Trojan per e-mail te bedreigen - LK 24/10/03 14:48 uur]


De e-mail terug

Geachte heer Trojan,

Dank voor uw humoristisch schrijven. Eén passage uit uw brief haal ik gaarne aan:

"Daarbij wordt bovendien de echtgenoot van mevrouw Duisenberg, de heer W.F. Duisenberg, betrokken."

Hier meet uw cliënte naar mijn bescheiden mening met twee maten. Mevrouw Duisenberg haalt keer op keer de pers, uitsluitend vanwege het feit dat zij de echtgenote is van de heer Duisenberg. Immers, had zij Gretta van de Pas geheten (en aldus getrouwd met Ger van de Pas, de eigenaar van dansschool Van de Pas, hier bij mij om de hoek), dan had geen haan naar haar gekraaid.

Vriendelijke groet,

Luuk Koelman

Als lopen niets meer wordt, kunnen we dus over gaan op gym-oefeningen. Een ander idee is om te gaan skaten. Ik heb hieronder nog een foto van m'n jongste zoon Stef. Skate-event in IJmuiden. Even over de auto heen. Wat voor ons? Gewoon kwestie van die plank goed vasthouden. Goed voor ons evenwichtsgevoel. Voorals als de avond ervoor een magnesiumrijk drankje genuttigd is.

Fantastisch zo’n paardsprong bij het extreem turnen zeg. Dit moet bij de Internationale Gymbond geïntroduceerd worden hoor! Gelijk een zevende toestel erbij. Afschaffen al die gecompliceerde bewegingen zoals bij het paard voltigeren en een stuk interessanter voor de juryleden.

Kritische opmerking:
A -typisch spreiden van de benen tot meer dan schouderbreedte
bij de landing.
Als jurylid moet ik wel bekennen dat deze oefening uiteindelijk
zwaar aftrek oplevert!
Welke kniesoor geeft daar nou nog wat om?

De loopclub Vrijheid-blijheid zit nu weer goed bij kas, zodat we wel een uitstapje kunnen organiseren. Bijvoorbeeld een dagje met Heinekenkidnapping. Ook voor Leon heb ik een stukje extreem turnen opgezocht. Even geduld met het downloaden, maar dan krijg je ook wel een heel bijzonder oefening te zien.
Ook zeer sportief is de volgende club (die zich de braafste sportvereniging van Nederland noemt). Wat voor ons?
Nu even serieus. Deze tak van de hardloopsport was mij nog niet bekend. Zeker voor onze avonturiers een aparte manier om je sport te beoefenen.
Ook handig tijdens het hardlopen is telefoon via je vinger. Je stopt je vinger in je oor en hoort wat er gezegd wordt. Meestal als ik m'n vinger in m'n oor stop hoor ik juist niets meer, maar in Japan hebben ze daar wat op gevonden. Hier het hele artikel:
Bellen met een vinger in je oor
Japanse wetenschappers hebben een polstelefoon ontwikkeld, waarbij je je vinger gebruikt als geluidsontvanger. Dat bericht de jongste editie van New Scientist. Het prototype werkt zo dat een polsband binnenkomende signalen oppakt en deze laat vibreren door de vinger. Door je vinger in de je oor te doen, kun je deze signalen doorgeleiden naar je trommelvlies. In de polsband zit een microfoon die weer je stemgeluid registreert. Een nummer bellen gebeurt ook met de stem, er zitten geen knoppen op de band. De telefoon gaat aan of uit door de vinger tegen de duim te drukken.

Je zal net met je vinger in je neus zitten. Mis je zo de hele conversatie. Of je bindt het polsbandje ergens anders waardoor eveneens een heel andere vinger gaat vibreren. Moet je wel iemand anders de telefoon op laten nemen, omdat je die vinger nooit in je oor kan krijgen! Kortom... met deze telefoon kun je alle kanten op.